Voor familie, vrienden en collega’s die het interessant vinden om ons avontuur te volgen.
April
Het begon bijna burgerlijk te worden: een huisje, na de verbouwing van de tuin een boompje en ook een beestje. In 2019 was ik na een intensieve periode als militair in Elst gaan wonen. Het huis was prima, maar erg gedateerd. Stukje bij beetje was na twee jaar zowel het huis als de tuin compleet opgeknapt.
In een paar jaar werd het een stuk drukker in de omgeving. Van ruimte voor het huis naar een parkeerplaats, mountainbiken in de file en ook met de auto dagelijks aansluiten. Toen ik vorig jaar terug overstapte naar het hoger onderwijs, kwam een maand later de bezuinigingen en begreep ik al snel dat het contract nooit een vast contract zou worden. Ingeborg die op de universiteit werkt, had het geluk om wel een vast contract te krijgen. Bij mijn andere werk als scriptiedocent bij de academie voor beeldcreatie las ik steeds meer AI-gegenereerd werk. Hier kreeg ik de indruk dat ik meer en meer het werk van een computer aan het doorlezen was.
De vakanties waren iedere keer te kort om echt te ontspannen. En zodra de vakantie voorbij was, volgde al snel eenzelfde opvolging van taken. We begonnen te dromen van een nieuw avontuur in een land met meer rust en ruimte. We speurden websites af en keken in Denemarken, Noorwegen en Zweden. We hebben deze landen allemaal serieus overwogen en zelfs drie taalcursussen gevolgd. Na alles op een rijtje te hebben gezet, kwam Zweden het beste uit de bus: betaalbare huizen met grond, maar waar ook nog zelf wat geklust moet worden.
Toen kwam de oriëntatiefase: waar willen we naartoe?, wat laten we achter (heel veel hele lieve vrienden en familie)? Wat gaan we doen (wel ideeën maar nog niet in beton gegoten)? Huis verkopen of verhuren? Ergens hadden we de keuze al gemaakt: we gaan het gewoon doen!
Nadat deze beslissing was gemaakt zijn we het praktische gedeelte gaan uitdenken. We kennen de verhalen van Nederlanders die iets kopen in Zweden om er daarna achter te komen dat er weinig in de omgeving te doen was qua werk of activiteiten. Het hele doel met verhuizen is om een rustiger leven te hebben en daarom goed te oriënteren.
Na vorig jaar met de camper door Noorwegen te hebben gereisd, denken we deze keer over een caravan, een kleine kip caravan. Het praktische is dat je deze op locatie achter kan laten en met de auto erop kan rondrijden. De tweede overweging was dat we in de eerste rit veel meer mee kunnen nemen dan in een camper alleen.
In de oriëntatiefase hadden we al voorzichtig met een makelaar een gesprek gehad over de verkoop van onze woning. De dag waarop we de keuze maakte om de woning te verkopen ontvingen we een brief van de gemeente. Vlakbij ons huis was er blijkbaar een plan voor een AZC. Elst veranderde in no-time in een dorp met spandoeken en een optocht naar het gemeentehuis. We haalden zelfs Pownews. Iedereen was boos, met name door het gebrek aan communicatie van de gemeente. Na een inspraakavond was het plan even snel weer weg als toen het was ontstaan.
Toen de spandoeken waren verdwenen werd het tijd voor de foto’s. Ons huis was nou niet bepaald standaard qua inrichting en wat gaan we met alle spullen doen? Een compleet logistiek plan kwam erbij: een deel in de opslag bij de verhuizer, dan onze woning verkopen, dan de rest verhuizen naar de opslag van de verhuizer en wanneer we een huis gekocht hebben alles één keer laten overkomen.
Daarna ging het allemaal snel: op de zonnigste dag van de week werden de foto’s gemaakt, we hadden veel bezichtigingen en al snel kopers die behalve het huis ook veel inboedel overnamen.
De sneltrein waar we in zaten gingen nog even door, opruimen, inpakken en op het werk overleggen wanneer we zouden kunnen stoppen en verhuizing regelen.
En ook al lijkt het allemaal spoedig te gaan, het onbekende is ook heel erg spannend. Menig nachtje hebben we tot laat gesproken over hoe we het gaan organiseren.
Mei
Juni
Dit komt wel in juni
Juli
Augustus