Het was ‘nu of nooit’. Ik wou op dat moment commando worden, liever dan al het andere in mijn leven en zei dat thuis ook: Steun je mij hierin of niet? Ik nam deel aan de elementaire commando opleiding en vervolgens de voortgezette commando opleiding. Soms is het beter als je nog niet weet wat er komen gaat, dan kan je je er ook niet druk over maken.
Ik werd als sergeant commando special operations geplaatst bij de 108 commando troepen compagnie. Al snel volgde de uitzendingen elkaar op in 2004 naar Irak en in 2005 en 2006 naar Afghanistan. Irak was relatief rustig, de uitzendingen werden daarna steeds intensiever qua inzet. Als commando heb je je eigen operaties. Door de eerdere uitzendingen hadden we een sterk team en vertrouwen in elkaar.
Mijn vriendin vroeg tien jaar na dato dezelfde vraag die ik haar had gesteld: steun je mij of niet? Inmiddels hadden we twee kinderen en was de thuissituatie veranderd, er was van mijn gezin een duidelijke behoefte dat ik vaker thuis zou zijn.
Zodoende kwam ik bij de Dienst Speciale Interventies (DSI) uit. Het was een gecombineerde eenheid, met leden van het arrestatieteam Politie, Koninklijke Marechaussee, KCT en Mariniers. Jarenlang heb ik mij dus mogen inzetten voor vrede en veiligheid. Als operator van het Korps Commandotroepen en als lid van de Dienst Speciale Interventies van de Nationale Politie.
Tijdens dit werk ben ik gewond geraakt. In een actie ben ik mijn linkerhand verloren. Mijn verwondingen waren zo ernstig dat ik heb moeten vechten voor mijn leven. In de twee jaar revalidatie die daarna volgde heb ik mij zelf ondanks het missen van mijn hand teruggevochten naar het hoge mentale en fysieke niveau waar een special forces operator aan moet voldoen.
Wat mij hielp in dit proces is ‘denk groot maar maak de stappen ernaar toe klein en overzichtelijk’. Beloon jezelf bij het halen van elke stap. Houd ondanks de tegenslagen je doel voor ogen. Denk aan de mooie momenten en het gevoel die het halen van jouw doel gaan opleveren.
Ik heb tijdens deze periode vooral geleerd dat je moet dealen met de omstandigheden die er op dat moment zijn. Het gebruik maken van mijn innerlijke kracht om dieper tot mezelf te komen dat heeft mij gestimuleerd om door te zetten en negatieve gedachtes om te zetten in positieve gedachtes. Tijdens zware en moeilijke momenten in mijn commando-opleidingen, verschillende missies en zeker tijdens mijn revalidatie heb ik veel gehad aan deze manier van denken.
Ondanks dat ik voldeed aan alle gestelde eisen kon ik door mijn handicap het werk niet meer doen wat ik het allerliefste wilde. Uiteindelijk lukte het om het verleden te laten rusten en iets te doen waar ik zingeving uit haal.
Als ik nu mensen een beleving kan geven door met de BBQ en op open vuur een heerlijke maaltijd voor ze te bereiden en door middel van mijn levensverhaal te vertellen aan het denken of in beweging kan zetten vind ik dat mooi. Het is mijn nieuwe missie om dit tot een succes te maken. Als ik met mijn verhaal iets wil vertellen dan is het: ‘hoe uitzichtsloos een situatie ook lijkt te zijn er is altijd een keuze, je moet hem alleen zelf maken’.